Kochanowski przedstawia Lidię na podobieństwo „uczonych dziewcząt” (puellae doctae) u rzymskich elegików. Por. Prop. I 7, 11 („me laudent doctae solum placuisse puellae”) i II 13, 11 („me iuvet in gremio doctae legisse puellae”), a także Tib. III 12,2. Z paralel nowołacińskich warto wymienić Tito Vespasiano Strozziego, Eroticon libri I 1, 70: „Et satis est si me culta puella probet”. Kochanowski przetworzył ten motyw również w Pieśniach (II 2, 13–16): „Ja chcę podobać się w mowie / Nauczonej białejgłowie; / Ty mię pochwal, moja pani, / Nie dbam, choć kto inszy gani!”[GF]
Przypis: 12
Kochanowski przedstawia Lidię na podobieństwo „uczonych dziewcząt” (puellae doctae) u rzymskich elegików. Por. Prop. I 7, 11 („me laudent doctae solum placuisse puellae”) i II 13, 11 („me iuvet in gremio doctae legisse puellae”), a także Tib. III 12,2. Z paralel nowołacińskich warto wymienić Tito Vespasiano Strozziego, Eroticon libri I 1, 70: „Et satis est si me culta puella probet”. Kochanowski przetworzył ten motyw również w Pieśniach (II 2, 13–16): „Ja chcę podobać się w mowie / Nauczonej białejgłowie; / Ty mię pochwal, moja pani, / Nie dbam, choć kto inszy gani!” [GF]