Infaustus fuit ille dies … oculis aspicienda meis – topos pierwszego spotkania i pierwszego spojrzenia wymienionego z ukochaną należał do stałego repertuaru poezji petrarkistycznej (por. Petrarka, Canzoniere, 61: „Benedetto sia ‘l giorno, e ‘l mese, et l’anno”). Błogosławienie dnia i godziny owego spotkania ma swój ścisły odpowiednik w anatemach antypetrarkistów, którymi incipit elegii Kochanowskiego zdaje się pobrzmiewać – por. np. Ballade Guillaume’a de Machault (zm. 1377): „Je maudis l’eure et le temps et le jour,/ La semainne, le lieu, le mois, l’anneé,/ Et les deus yeux dont je vis la douçour/ De ma dame qui ma joie a finée”. [GF]
Przypis: 1
Infaustus fuit ille dies … oculis aspicienda meis – topos pierwszego spotkania i pierwszego spojrzenia wymienionego z ukochaną należał do stałego repertuaru poezji petrarkistycznej (por. Petrarka, Canzoniere, 61: „Benedetto sia ‘l giorno, e ‘l mese, et l’anno”). Błogosławienie dnia i godziny owego spotkania ma swój ścisły odpowiednik w anatemach antypetrarkistów, którymi incipit elegii Kochanowskiego zdaje się pobrzmiewać – por. np. Ballade Guillaume’a de Machault (zm. 1377): „Je maudis l’eure et le temps et le jour,/ La semainne, le lieu, le mois, l’anneé,/ Et les deus yeux dont je vis la douçour/ De ma dame qui ma joie a finée”. [GF]