Elegia, powstała około 1559 r. (II 1 w Sylwie Osmólskiego), dedykowana jest Janowi Baptyście Tęczyńskiemu (ok. 1540–1563), wojewodzie bełskiemu i staroście lubelskiemu. W latach 1556–1560 podróżował po Francji (cztery lata spędził na studiach w Paryżu), Szwajcarii i Hiszpanii – w jego podróżach zabrakło więc Italii, stąd zachęta Kochanowskiego. W 1561 Tęczyński został wysłany przez króla z misją dyplomatyczną do Szwecji i Finlandii. Tam zakochał się w królewnie Cecylii, siostrze króla Eryka XIV, z którą został zaręczony. We wrześniu 1563, podczas ponownej podróży do Szwecji, by sfinalizować zabiegi o rękę królewny, został napadnięty przez znajdujących się w stanie wojny ze Szwecją Duńczyków i w grudniu zmarł w więzieniu w Kopenhadze. [GU]
Przypis: 1
Elegia, powstała około 1559 r. (II 1 w Sylwie Osmólskiego), dedykowana jest Janowi Baptyście Tęczyńskiemu (ok. 1540–1563), wojewodzie bełskiemu i staroście lubelskiemu. W latach 1556–1560 podróżował po Francji (cztery lata spędził na studiach w Paryżu), Szwajcarii i Hiszpanii – w jego podróżach zabrakło więc Italii, stąd zachęta Kochanowskiego. W 1561 Tęczyński został wysłany przez króla z misją dyplomatyczną do Szwecji i Finlandii. Tam zakochał się w królewnie Cecylii, siostrze króla Eryka XIV, z którą został zaręczony. We wrześniu 1563, podczas ponownej podróży do Szwecji, by sfinalizować zabiegi o rękę królewny, został napadnięty przez znajdujących się w stanie wojny ze Szwecją Duńczyków i w grudniu zmarł w więzieniu w Kopenhadze. [GU]