Przypis: 8


W rzymskiej elegii opisane zostały tylko dwa udane ‘seksualne spotkania’ miłośników, czyli u Prop.II 15 i u Ovid. Am.I 5 (J.C. Mckeown,Ovid, Amores: A Commentary on Book two, Liverpool 1989, s. 103). Owidiusz akcję elegii umieścił w południe, a nie w nocy, kiedy zwykle się spotykali miłośnicy. Z tego punktu widzenia Kochanowski jest tutaj wierniejszy tradycji, ponieważ spotkanie jego kochanków trwa per noctes duas.

Noctesduas, zob. Amores I 13 –  modlitwa do Aurory, żeby spóźniła się, pozwalając kochankowi zostać jeszcze z dziewczyną. Owidiusz przytacza tu mitologiczny przykład (exemplum) Jowisza, który, by pozostać dłużej z Alkmeną, Ipse deum genitor, ne te tam saepe videret / commisit noctes in sua vota duas (ww. 45-46). [FC]


Zamknij okno