Paradoks myśliwego ułowionego we własne sidła znajdujemy u Owidiusza, Rem.Am. 501-502: Deceptum risi, qui se simulare tamare, / in laqueos auceps decideratque suos.
W ustępie z Ars amatoria:
Scit bene venator, cervis ubi retia tendat,
Scit bene, qua frendens valle moretur aper;
Aucupibus noti frutices; qui sustinet hamos,
Novit quae multo pisce natentur aquae:
Tu quoque, materiam longo qui quaeris amori,
Ante frequens quo sit disce puella loco.(I 45-50)
metaforyka łowów i polowaniama kapitalne znaczenie dla uzasadnienia zamysłu dzieła, jakim jest Sztuka kochania. Kochanek musi posiąść umiejętności myśliwego i rybaka, którzy wiedzą dokładnie, gdzie polować oraz łowić. Owidiusz, na tym samym poziomie stawiając miłość i inne „techniki”, uzasadnia jej dydaktyczne potraktowanie w Ars amatoria. (Pianezzola, Commento al I libro di Ovidio, Ars Amatoria, Milano 2007, s. 193).
Przypis: 2
Paradoks myśliwego ułowionego we własne sidła znajdujemy u Owidiusza, Rem.Am. 501-502: Deceptum risi, qui se simulare tamare, / in laqueos auceps decideratque suos.
W ustępie z Ars amatoria:
Scit bene venator, cervis ubi retia tendat,
Scit bene, qua frendens valle moretur aper;
Aucupibus noti frutices; qui sustinet hamos,
Novit quae multo pisce natentur aquae:
Tu quoque, materiam longo qui quaeris amori,
Ante frequens quo sit disce puella loco. (I 45-50)
metaforyka łowów i polowania ma kapitalne znaczenie dla uzasadnienia zamysłu dzieła, jakim jest Sztuka kochania. Kochanek musi posiąść umiejętności myśliwego i rybaka, którzy wiedzą dokładnie, gdzie polować oraz łowić. Owidiusz, na tym samym poziomie stawiając miłość i inne „techniki”, uzasadnia jej dydaktyczne potraktowanie w Ars amatoria. (Pianezzola, Commento al I libro di Ovidio, Ars Amatoria, Milano 2007, s. 193).