Gnosidos ignes – „gnozyjskie ognie” – aluzja do żądzy Fedry, córki króla krety Minosa (przym. „gnozyjski” odnosi się do jego rezydencji w Gnossos – Knossos), wydanej za Tezeusza, która zapałała miłością do swego pasierba Hipolita (Hippolytosa), a gdy ten nie odwzajemniał jej uczucia, oskarżyła go o gwałt. Na historii Fedry i Hipolita osnute są m. in. tragedie Eurypidesa (Hippolytos uwieńczony) i Seneki Młodszego (Fedra) – ta ostatnia mogła być dla Kochanowskiego bezpośrednim źródłem inspiracji, obok – zapewne – Heroid Owidiusza (Epist. IV: Phaedra Hippolyto). Motyw macochy uwodzącej pasierba i oskarżającej go o gwałt znany jest również z Biblii (historia Józefa i żony Putyfara, zob. Rdz. 39). [GF]
Przypis: 4
Gnosidos ignes – „gnozyjskie ognie” – aluzja do żądzy Fedry, córki króla krety Minosa (przym. „gnozyjski” odnosi się do jego rezydencji w Gnossos – Knossos), wydanej za Tezeusza, która zapałała miłością do swego pasierba Hipolita (Hippolytosa), a gdy ten nie odwzajemniał jej uczucia, oskarżyła go o gwałt. Na historii Fedry i Hipolita osnute są m. in. tragedie Eurypidesa (Hippolytos uwieńczony) i Seneki Młodszego (Fedra) – ta ostatnia mogła być dla Kochanowskiego bezpośrednim źródłem inspiracji, obok – zapewne – Heroid Owidiusza (Epist. IV: Phaedra Hippolyto). Motyw macochy uwodzącej pasierba i oskarżającej go o gwałt znany jest również z Biblii (historia Józefa i żony Putyfara, zob. Rdz. 39). [GF]