Obiegowy topos ślepego i głuchego Amora, por. Prop. II 14, 18: „scilicet insano nemo in amore videt” i II 16, 36: „turpis amor surdis auribus esse solet”, aktywny również w poezji nowołacińskiej (Boccaccio, Bucolicum carmen 13, 27: „Caecusamor, cecique sumus quicunque sequentes!”; John Owen, Epigr. 50, 4: „Est igitur surdus, non modo caecus, amor”), jak też w XVII–wiecznej emblematyce – por. np. Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608), embl. 34: Omnis amor surdis auribus esse solet. [GF]
Przypis: 1
Obiegowy topos ślepego i głuchego Amora, por. Prop. II 14, 18: „scilicet insano nemo in amore videt” i II 16, 36: „turpis amor surdis auribus esse solet”, aktywny również w poezji nowołacińskiej (Boccaccio, Bucolicum carmen 13, 27: „Caecus amor, cecique sumus quicunque sequentes!”; John Owen, Epigr. 50, 4: „Est igitur surdus, non modo caecus, amor”), jak też w XVII–wiecznej emblematyce – por. np. Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608), embl. 34: Omnis amor surdis auribus esse solet. [GF]