virago – „mężna dziewica” (vir + virgo), w poezji rzymskiej epitet odnoszący się do Diany, Minerwy lub Amazonek (por. Ov. Met. II, 765: „belli metuenda virago”). W czasach Renesansu pojęcie to wiązało się z humanistycznym ideałem kobiety o męskiej sile ducha (w tym też sensie w jednym z polskich utworów Kochanowskiego, wydanym w 1585/1586 r. – Wzorze pań mężnych). Zob. J. Burckhardt, Kultura Odrodzenia we Włoszech, Warszawa 1991, s. 240–241: „Na chwałę ówczesnych wielkich Włoszek nie można było powiedzieć nic pochlebniejszego ponad to, że miały męski umysł i męskiego ducha”. [GF]
Przypis: 7
virago – „mężna dziewica” (vir + virgo), w poezji rzymskiej epitet odnoszący się do Diany, Minerwy lub Amazonek (por. Ov. Met. II, 765: „belli metuenda virago”). W czasach Renesansu pojęcie to wiązało się z humanistycznym ideałem kobiety o męskiej sile ducha (w tym też sensie w jednym z polskich utworów Kochanowskiego, wydanym w 1585/1586 r. – Wzorze pań mężnych). Zob. J. Burckhardt, Kultura Odrodzenia we Włoszech, Warszawa 1991, s. 240–241: „Na chwałę ówczesnych wielkich Włoszek nie można było powiedzieć nic pochlebniejszego ponad to, że miały męski umysł i męskiego ducha”. [GF]