Wiersza rozpoczyna się toposem recusatio – odmowy (często tylko deklaratywnej) pisania na zadany temat; tu odmowa dyktowana jest brakiem zasadności pisania epicedium zmarłemu, gdyż żyje on w pełni chwały swych czynów w niebie, o czym zaraz informuje zgrabną aliteracyjną frazą: „Vivis enim vere” (w. 3). [GU]
Przypis: 2
Por. fragment elegii I 5, 11–14:
Non ego desperam priscos heroas in arma
Ducere et Aonia bella sonare tuba.
Teque adeo, qualem malefaustis Dacus in armis
Fugit Obertini per malefida vada. [...]
Wiersza rozpoczyna się toposem recusatio – odmowy (często tylko deklaratywnej) pisania na zadany temat; tu odmowa dyktowana jest brakiem zasadności pisania epicedium zmarłemu, gdyż żyje on w pełni chwały swych czynów w niebie, o czym zaraz informuje zgrabną aliteracyjną frazą: „Vivis enim vere” (w. 3). [GU]