Przypis: 5


Już Homer w Iliadzie nazywał królów pasterzami narodów. Także Horacy (C III 1, w.5) używał określenia greges dla ludów objętych władzą królów. Topika pasterska przyjęła się przede wszystkim w Kościele dla określenia kierownictwa duchowego, poczynając od Jezusa – Dobrego Pasterza. Obraz tłumu porównanego do stada bez pasterza znajdujemy m.in. w Ewangelii (Mk 6, 34). (EB)


Zamknij okno