<65.>

 

AD LESBIAM1

 

Quo pater affectu natos dulcesque propinquos

            Prosequitur, sic tu, Lesbia, amata mihi es2.

Nunc te odi rabido peius cane, peius et angue

            Sumque adeo osurus, dum mihi vita manet.

Quod non tam levitate mea est, ut tu improba reris,

            Quam vitiis factum perfidiaque tua.

Nec me id more putes aliorum dicere amantum,

            Qui quo plus iurgant, hoc magis anxie amant.

Dedolui tacitus lachrymarumque hymbre perhenni3

            Effluxit sensim non rediturus amor.

Res tibi habe ergo tuas et abi, quo digna valeque

            Longum, immo aeternum; vota ego solvo diis.

 

transkrypcja: Jakub Niedźwiedź