<102.>

 

AD PETRUM COSTECAM1

 

Dum sinis affari nec adhuc mihi episcopus2 audis,

            Descende in versus, Petre, diserte meos.

Non accepturus potius famam ipse daturus,

            Ebria amore sui nostra Thaleia3 licet

Magnifice sese iactet numeroque deorum

            Posse putet meritos inservisse viros.

An, quod Praxiteles4 Iovis extuderit simulachrum,

            Clarior idcirco Iuppiter astra colit?

Ac non, quod vultum imitari sit Iovis ausus

            Praxiteles potius clarus in orbe viget?

 

transkrypcja: Jakub Niedźwiedź