<49.>

 

AD IACOBUM GORSCIUM

 

Huc etiam, campos qua prospicit Ilsa feraces,

Per rapidos amnes, Gorsci1, perque invia saxa

Nunctia factorum pervenit fama tuorum.

Nempe ut pro Cicerone micantia sumpseris arma,

In mediumque audax processeris aequor, ubi hostem,

Ipso augente animos Cicerone faventeque coeptis,

Lucta multiplici Romanaeque arte palestrae,

Victor humi prostrasti, et palmam rite tulisti;

Ille autem ingenti perculsus corda dolore,

Ne toties vultum victoris et ora videret,

Tristis ad extremae concessit flumina Vartae2.

Taurus uti pugna inferior, cornuque revulso

Excedit campo tacitus, coecasque ferarum

Abdit se in latebras, victorem armenta sequuntur.

Macte animo, Gorsci, coelum tua gloria scandit,

Quantus enim Alcides domito Busyride2, quantus

Tergemino custode Orci fumantis abacto3,

Tantus tu Helvidio, simul et vigilante poeta

Viribus ingenii victis linguaque diserta.

 

transkrypcja: Albert Gorzkowski