20. Do Ibika

 

Jeśli chcesz, żeby poeci często wieczerzali u ciebie

i pili, Ibiku, pomnij – na Polluksa! – że są to ludzie

wybrednego podniebienia – więc kubki z wodą

i rozrzedzone wino każ zabrać stąd precz,

niech je pije służba i skromne dziewice!

Nam zaś każ dać Falerna i palącego2 Cekuba1

w jak najpojemniejszych czaszach!

Bo jak już pić, Ibiku, to tylko najlepsze

wino pić trzeba – albo trwać w trzeźwości.

 

tłum. Grzegorz Franczak