19. Na śpiącego Amora1

 

Śpisz, a jednak dręczysz śmiertelnych spędzającymi sen z oczu troskami,

śpisz, ach, synu okrutnej Acidalijki2!

Ani nie płonie twa pochodnia, ani wypuszczona twą dłonią

z dźwięczącej cięciwy nie leci niechybna strzała –

ktoś inny czułby się bezpiecznie, lecz ja się boję, nikczemniku,

że nawet uśpiony będziesz śnił sny gorzkie dla mnie!

 

tłum. Grzegorz Franczak