IN CONVENTU VARSAVIENSI

ODE VI1.

 

Musarum, et Clarii2 cultor Apollinis3,

Caesar4 ne imperitet Sarmatiae potens,

An fortem maneant sceptra Batoreum,

Non sum sollicitus nimis5.

Quemcunque ille deorum atque hominum parens6,

Unus regna manu qui tenet omnia,

Augusti7 in solium sustulerit, meae

            Prosper sit patriae precor.

Ille antiqua rei vulnera publicae

Discordes animos civium, et asperis

Certantes odiis mitiget, et novo

            Iunctos foedere copulet.

Deturbata suo restituat loco,

Et priscum revocet sedulus ordinem,

Bacchanti8 iniiciat frena licentiae9, et

            Iustis vim fieri vetet.

Sumptus immodicos, et Sybariticam10

Tollat lautitiam; ne pudeat domi

Natis vesci epulis, et vice purpurae

            Lana fulgere patria.

Regnanti idem adimat sceptra pecuniae,

Ut patrona parum firma nocentium

Ne quicquam loculis personet aureis

            Aequis iudicum in auribus.

Hoc rege illuvie et sordibus obsita

Proferre e latebris incipiat pedem

Virtus, inque dies cultior aureum

Solem respicere audeat.

Laudis dulcis amor, blandaque nominis

Propagandi animos spes iuvenum excitet;

Ut factis satagant fortibus accipi

            Currum gloriae11 in aureum.

Illos et cytharae, et carmina barbaris

Insignes spoliis, sanguineque hostico

Tinctos cornipedes12, et bifidum13 canant

            Pulsos trans Tanaim14 Scythas15.

 

transkrypcja: Elwira Buszewicz