<60.>

IN CULICEM

 

QUID mihi, parve culex, immiti saucio amore

            Tristis ad ingratas occinis auriculas?

Ad Pholóén potius querulos converte susurros,

            Atque haec oblita blandus in aure cane:

„Ianus1 te, o Pholóé, manet, et tu ferrea dormis,

            Et iuvenem lenta conficis usque mora.”

Quod si forte tuo surrexerit excita cantu

            Atque in complexus venerit illa meos,

Vergiliana, culex, tibi praemia2 scito parata,

            Ut nunquam in chartis emoriare meis3.

 

transkrypcja: Jakub Niedźwiedź