74. Do Heliodora

Heliodorze, gdyby trudno było zawierzyć podniebieniu

i gdybym sądził, że zmysły mogą niekiedy zwodzić,

to, co zwiesz winem, ośmieliłbym się nazwać

wodą ze źródła, co trysnęło spod kopyt skrzydlatego rumaka1

ongiś na szczycie Helikonu2 – tak upojony Muzami

zawsze od ciebie wychodzę, i po brzegi wypełniony pieśniami!

 

tłum. Grzegorz Franczak