122. Do Andrzeja Patrycego1

 

Będę u ciebie wieczerzać, wymowny Patrycy,

lecz nie chcę wieczerzy na modłę Katullusa,

który Fabullusowi taki postawił warunek2,

by ten przyniósł ze sobą to, co najchętniej jada.

Wiedz, że przyjdę do ciebie bez żadnej składki,

i od siebie przyniosę do twojej kuchni

tylko głód nienasycony!

 

KONIEC

 

tłum. Grzegorz Franczak