IN CONVENTU STESICENSI1

ODE III.2

 

Qua vorticosus Vistulaeis Veper3

Miscetur undis, et profugi domus

            Antiqua spectatur Secechi4

                        Diluviis fluviorum adesa,

Prognata duris natio Sarmatis,

Levis Valesii, dicam, abitu an fuga

Decepta, consedit patenti

Planicie, posuitque castra.

Pastore5 qualis grex viduus suo

Maeret, nec herbae, nec laticum memor;

Quem nox et instantes tenebrae

                        Sollicitantque ferae rapaces.

Manemus? An spe ducimur irrita

Regis videndi, quem cupidum viae

            Res patriae arctae, civiumque

                        Perpetui revocant tumultus.

Ita, o deorum magne velis pater6

Ut constituta pace potentium

            Per rura Francorum Polonas

                        Rex7 properet remeare  in oras.

Sin hoc negatum est, nec datur unico

Binas profundum per pelagus rates8,

            Agi gubernaclo; prius, quam

                        Ingruat horribilis procella, 

Fas destitutis sit quoque Sarmatis

Vagae magistrum quaerere pinui9,

            Clavumque ab Henrico relictum

                        Alterius mani implicare.

Sed ambientium ditia principum

Promissa, cives negligite integri;

            Virtute10 ad amplos niti honores,

                        Non opibus decuit dolosis.

Tum, quod monendum ter venit, et quater,

Si rege nobis credimus esse opus,

            Parere discamus11, Tyrannumque

                        Imperiosum animo exuamus.

Quid namque recte praecipere attinet,

Si nemo paret, si gerere omnibus

            Rempublicam fas, futilesque

                        Pro arbitrio statuisse leges12?

Minas furentis ne nimium, o viri,

Horrete, sed nec temnite barbari;

            Capessite arma, et quod sit in rem

                        Vestram, animis agitate magnis.

An colla, victi quod faciunt, iugo

Ultro offeremus libera barbaro,

            Saevi ante Mavortis cruenta

                        Arbitria, ancpitemque ludum?

transkrypcja: Elwira Buszewicz