Biblioteka Literatury Staropolskiej i Nowołacińskiej powstała dzięki projektowi finansowanemu przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (projekt badawczy nr 2315/H03/2006/31) pt. „Twórczość Jana Kochanowskiego w kontekście nowołacińskiej literatury europejskiej i polskiej”. Pierwszą inicjatywą BLSN jest publikacja łacińskich dzieł najwybitniejszego poety doby staropolskiej, Jana Kochanowskiego (1530-1584). Jego elegie, epigramaty i ody nie doczekały się dotąd współczesnej edycji krytycznej. Planowane jest udostępnienie fotokopii pierwodruku, transkrypcji oraz tłumaczeń filologicznych i poetyckich tych dzieł.

Edycja łacińskich utworów Jana Kochanowskiego ma zapoczątkować internetowe wydania dzieł innych pisarzy nowołacińskich związanych z kulturą dawnej Rzeczypospolitej. Ich twórczość stanowi kontekst dla poezji Kochanowskiego. Należą do nich m.in. Wawrzyniec Korwin (Laurentius Corvinus, ok. 1465-1527), Andrzej Krzycki (Andreas Cricius, 1482-1537), Jan Dantyszek (Ioannes Dantiscus, 1485-1548), Klemens Janicjusz (1516-1543), Piotr Rojzjusz (Pedro Ruiz de Moroz, ok. 1505-1571), Maciej Kazimierz Sarbiewski (Matthias Casimirus Sarbievius, 1595-1640).

Prócz tekstów łacińskich publikujemy utwory polskojęzyczne, zarówno prozatorskie, jak i poetyckie – zwłaszcza te obszerne druki, które nigdy nie były wznawiane po XVIII w., jak popularny traktat Aleksandra Gwagnina Sarmatiae Europeae descriptio (1578) w tłumaczeniu Marcina Paszkowskiego pt. Kronika Sarmacyjej Europskiej (1611).

Osobny dział stanowią staropolskie przekłady klasyki europejskiej, gdzie publikujemy fotokopie starodruków zawierających wysokiej próby tłumaczeń kilku z najważniejszych dzieł literatury europejskiej.

klasyka rzymska:
Wergiliusza Aeneida, to jest o Aeneaszu Trojańskim ksiąg dwanaście przekładania Andrzeja Kochanowskiego, Kraków 1590.
Owidiusza Księgi Metamorphoseon, to iest, Przemian, przełożone przez Waleriana Otwinowskiego, Kraków 1638.
Seneki Smutne starożytności teatrum, to jest Tragedie w przekładzie Jana Alana Bardzyńskiego, Toruń 1696. Choć tekst ten nie odznacza się nadzwyczajną wartością literacką, niemniej jest to jedyny polski pełny przekład tragedii Seneki, nigdy powtórnie niepublikowany.

klasyka europejska:
Torquat Tasso, Amantys w pięknym przekładzie Jana Andrzeja Morsztyna (1650) – rękopis Biblioteki Jagiellońskiej, pochodzący z Biblioteki Pruskiej (tzw. Berlinki), przekaz odmienny od rękopisu Bibl. Kórnickiej i Zbiorów Baworowskich oraz drukowanych wersji dziewiętnastowiecznych.
Torquato Tasso, Goffred abo Jeruzalem wyzwolona przekładania Piota Kochanowskiego, Kraków 1618.
Giovan Battista Guarini, Pastor Fido albo konterfekt wierny miłości w anonimowym przekładzie przypisywanym Jerzemu Sebastianowi Lubomirskiemu), Toruń 1722.

wkrótce ukaże się w opracowaniu krytycznym:
Judyta Guillema Du Barthasa w przekładzie przypisywanym Rafałowi Leszczyńskiemu, wyd. 1629.

W niniejszej edycji występują trzy rodzaje wydań:
fotokopie starodruków lub rękopisów
fotokopie zaopatrzone w transkrypcję (ewentualnie tłumaczenia)
fotokopie zaopatrzone w transkrypcję, przekłady oraz interaktywne komentarze.